വിമലേ,നിൻ കമനീയമാം കൺകളിൽ മിന്നിവിളങ്ങിനില്പതേതൊരു തേജസ്സിൻ വെള്ളിവെളിച്ചം?പുൽക്കുടിലിൽ വിരിഞ്ഞു പരിലസിച്ചതാം വിശുദ്ധനിലാവിൻ പ്രോജ്ജ്വലപ്രകാശമോ?ധന്യേ,നിൻ തേനോലും വാക്കിൽ തുള്ളിത്തുളുമ്പി നില്പതേതൊരു കനിവിൻ മായാവിലാസം?കാനായിലെ കല്ല്യാണവിരുന്നിൽ നുരഞ്ഞതാം പുതുവീഞ്ഞിൻ അത്ഭുതലഹരിയോ?അമ്മേ,നിൻ ഹൃദയധമനികളിൽ തിങ്ങിവിങ്ങിനില്പതേതൊരഭൗമ വികാരവായ്പിൻ രാഗപരാഗം?വചനവിത്തുകൾ മൊട്ടിട്ടുല്ലസിപ്പതിൻഹർഷാരവങ്ങളോ?അതോ,വ്യാകുലസമുദ്രത്തിരമാലകൾ തൻശോകസാന്ദ്ര സംഗീതധാരയോ?

മൂന്നിഞ്ചു നീളത്തിൽ നാവ്, എല്ലി,ല്ലാതുള്ളൊരു സൂത്രം, എല്ലു പൊടിക്കുവാൻ പോലും കെല്പുള്ള യന്ത്ര,മീ നാവ്! എത്ര വട്ടം ചിന്തിച്ചാലും ഏറെ പിഴയ്ക്കുന്ന നാവ്, തുമ്പത്തു വന്നൊരു വാക്ക് തീ പോലെ തുപ്പുന്ന നാവ്! പണിതുയർത്തുന്നതു നാവ്, തച്ചുടയ്ക്കുന്നതും നാവ്, തൈലം പൂശുന്നൊരു നാവ്, വാളായ് മുറിപ്പതും നാവ്! സത്യം മൊഴിഞ്ഞിടും നാവ്, പൊഴി പറയുന്നതും നാവ്, സ്തുതി പാടിടുന്നൊരു നാവ്, പഴി പറയുന്നതും നാവ്! ശിഷ്ടന്ന,നുഗ്രഹം നാവ്, ദുഷ്ടനു ശാപമാം നാവ്, അർത്ഥം പകർന്നിടും നാവ്, വ്യർത്ഥം പുലമ്പിടും നാവ്! മോണ തൻ മതിലു തകർത്ത്, പല്ലിന്റെ വേലി പൊളിച്ച്, ചാടി വരുന്നവൻ നാവ്, ഹെന്റമ്മോ! നാവൊ,രുമ്പെട്ടോൻ!! മൊഴികളെ [...]

ജനപ്രമാണികൾ അവനെ പരിഹസിച്ചാർത്തട്ടഹസിക്കവെ, പടയാളികള്‍ ഹിസോപ്പു തണ്ടിൽ മുക്കിയ വിനാഗിരി അവനു നേരെ നീട്ടി, കളിയാക്കി ചിരിക്കവെ, ഒരു വശത്തെ കുരിശില്‍ തൂക്കപ്പെട്ടിരുന്ന ഞാനും അവനെ ദുഷിച്ചു പറയവെ, അവന്റെ മറുവശത്തെ കുരിശിൽനിന്ന് ഒരാർത്തനാദം കേൾക്കയായ്: “യേശുവേ, നീ നിന്റെ രാജ്യത്തു വരുമ്പോൾ എന്നെയും ഓര്‍ക്കേണമേ..” രക്തവും വെള്ളവും വാർന്ന, ഗുരുവിൻ ഹൃത്തിൽനിന്ന് അവസാന തുടിപ്പൂപോൽ, ഉണങ്ങി വരണ്ട തൊണ്ടയിൽ നിന്നു മെല്ലെ മെല്ലെ മൃദുമന്ത്രണം പോൽ, ഉതിർന്നൂ മൊഴിമുത്തുകൾ, ഭാഗ്യതാരകം പോലെ: “നീ ഇന്ന് എന്നോടുകൂടെ പറുദീസായില്‍ ആയിരിക്കും.” ഒരുമാത്ര,യെൻ ശാപഗ്രസ്തമാം പ്രജ്ഞയിൽ ഏതോ അഭൗമപ്രകാശത്തിൻ നിഴലാട്ടമോ? എന്റെ അബോധമണ്ഡലത്തിൽ നിന്ന് ആരോ എന്നെ ശകാരിക്കുന്നതാവാം.. ‘അല്ലയൊ, [...]